Podobno niezgodności występujące podczas próby definiowania pojęcia normy można
porównać do wahania między paradoksem kłamcy a iluzją prawdy. Obok jej nadrzędnego
zadania, które sprowadza się do, jakkolwiek paradoksalnie by to nie wybrzmiało, standaryzacji oraz narzucania pewnych ideałów, w granicach normy należy zatem spodziewać
się serii mnożących się sprzeczności. Poświęcenie jej znaczeniu stosunkowo niewielkiej
ilości czasu, pozwala dostrzec niektóre z nich. Normatywne absurdy kryją się pod postacią językowych konstrukcji, które przestały mieć dla nas jakąkolwiek wartość, gestów
przeradzających się w płytkie automatyzmy, przedmiotów, które całkowicie nam zobojętniały, czy absurdalnych aspiracji człowieka dowodzących autorytarnego wpływu norm.
Familiar feeling to wystawa, na której przedstawiono wizualizacje poszczególnych reprezentacji zachowań normatywnych. Modelowy sposób pokazywania sztuki posłużył do
wyeksponowania obiektów, których treść nawiązuje do modelowego myślenia przez pryzmat towarzyszących nam norm kulturowych.