„Oczy już nie te”
Krzysztof Mętel, Mateusz Piestrak
11.12.2021–09.01.2022
Pani Domu, Poznań
Przez ostatnie pięć lat naszemu codziennemu malowaniu towarzyszyły dobiegające zza ściany odgłosy domowej krzątaniny pani Marii, naszej sąsiadki. Choć może wypadałoby raczej powiedzieć, że to w jej życiu – na krótki, ostatni moment – pojawili się nietypowi współlokatorzy. Zresztą, zaledwie następni po wielu, jacy w ciągu dziesięcioleci zajmowali kolejne pokoje w jej przestronnym rodzinnym mieszkaniu. Mogła o nich mówić godzinami: ci przed nami zrujnowali swoje gniazdko na złość administracji, inni pod jej nieobecność pożyczali sobie i psuli różne sprzęty, choć i tak najgorszy był tamten ubek, którego pojawienie się spędzało sen z powiek jej ojcu. Jej samej spać nie dawały coraz częściej odgłosy tajemniczych gości kręcących się nocą pod drzwiami. To za ich sprawką jej klucz miał ostatnimi czasy coraz większy kłopot z właściwym trafieniem w szczelinę zamka.
Gdy mijaliśmy się na schodach kamienicy, nie dostrzegała naszych twarzy. Przepraszała potem za to, że nie odpowiada na nasze przywitania – „…oczy już nie te”. Przez okna swojego salonu dostrzegała jednak każdą, najdrobniejszą zmianę, jaka na przestrzeni lat zaszła w okolicy. Stojąc na progu swojego mieszkania potrafiła snuć niekończące się opowieści o małym świecie, w którym na jej oczach krańce miasta zapełniały się nowymi osiedlami, te zaś – nowymi twarzami i wspomnieniami. Pamięć ćwiczyła rozwiązując krzyżówki, a przed snem sprawdzała się przy ulubionym teleturnieju. Dobiegające zza ściany dźwięki odpadających kolejno uczestników odprowadzały nas często do wyjścia po dniu spędzonym w pracowni.
Gromadzoną latami pamięć uprzątnięto w kilka dni. Jej miejsce zajmie od teraz wyobraźnia – nowa pani tego domu. Obrazy, które do tej pory odkładaliśmy w pracowni, zawisną teraz po drugiej stronie ściany. Niebawem odwiedzą nas nowi goście, a mieszkanie zapełnią inne historie. Zapraszamy. Tylko nie majstrujcie przy zamkach.
M.P.